(≧◡≦)づSawasdee Ka♡ⓌⓔⓁⓒⓞⓂⓔ Ⓣⓞ ⓂⓎ 〖ⒷⓁ✪Ⓖ〗: One Piece (Lovely Collection9)รวมArtwork^^

ข้าน้อยไปเจอมาจากบอร์ด pantip โดยคุณ Noah_1_of_4lnw ขอบคุณมากนะคะ

คัดลองคำอธิบายประกอบของเจ้าของโพสต์ ในแต่ละรูปแปะไว้ด้วยคะ

ดูทั้งอัลบั้มที่นี่คะ

One Piece Artwork "Color Walk 4 : Eagle"

เริ่มกันเลย เดินไปกับโจรสลัดหมวกฟาง

จากสารบัญจะเห็นว่า อ. โอดะ รวมผลงานมาหลายปีมาก กว่าจะไดสักเล่ม

เริ่มจากปี 2003 จะอยู่ในช่วงนักรบกาลูการา หนึ่งในตำนานสุดเศร้าของเรื่อง

ช่วงการเดินทางของเกาะแห่งท้องฟ้า

หลายรูป อ แกก็เลือกไปเป็นหน้าสีเปิดตอน หน้านี้ อ โอดะบรรยายไว้ว่า (พยายามแปลแบบงูๆ ปลาๆ) "ผมสงสัยมาตลอดว่า ทำไมราเม็งที่ขายที่กระท่อมริมทะเลถึงอร่อยขนาด ทั้งๆ ที่รถชาติมันก็เปรียบคร่าวๆ กับร้านขายตามถนน และเส้นมันก็แป้งดีๆ นี่แหละ แต่ว่าคงเป็นเพราบรรยากาศที่ทำให้มันอร่อยสุดๆ ไปเลย และเมื่อซันจิเป็นคนลงมือทำเอง มันต้องเป็นราเม็งโจรสลัดที่รถชาติจินตนาการไม่ถูกเลยทีเดียว (>__<)"

ทีมบาสทีมนี้ อาจจะเก่งกว่าโชโฮคุสิบทีม

โฉบเนื้ออีกแล้ว ลูฟี่

เข้าสู่ปลายปี 2003 และเริ่มปีใหม่

เข้าสู่ช่วงอำลาวันแสนสุขบนเกาะแห่งท้องฟ้า

ลิงน้อยลูฟี่ (จำไม่ได้ว่าปีนั้นเป็นปีลิงหรือเปล่า = =")

มีการ์ตูนในเล่มด้วย เหมือนกลุ่มหมวกฟางจะพยายามเรียกแก๊งค์ปลาดนตรีสีรุ้ง

13 ออกมาแล้ว ชอบบรรยากาศแบบนี้จริงๆ (>_<)

สุดท้ายลูฟี่โดนเขกหัว (^^")

วัดเทวรูปกวางน้อย ชอปเปอร์ ชอปเปอร์ดูจะเขิน

เข้าสู่ช่วงต้นปี 2004

ช่วงนี้จะพบกับขวัญใจชาวห้องการ์ตูน "โจรสลัดสุดเมพ" ฟอกซี่

หน้านี้เป็นหน้าเปิดตอนอีกเช่นกัน อ โอดะ บรรยายไว้ว่า (แปลแบบงูๆ ปลาๆ ) "สไตล์ญี่ปุ่นโบราณมันเจ๋งเนอะ ว่ามั้ย? มันแสดงถึงความละเอียดอ่อน และทักษะของคนญี่ปุ่นจริงๆ ถ้าผมจะปล่อยอะไรแบบนี้ลงการ์ตูนของผม มันคงจะต้องมีเสียงบรรยายประกอบฉากด้วยว่า "Do-Don!!" (ผมก็จินตนาการไม่ถูกแฮะ = =") เป็นตัวฮิรางานะ มากกว่าตัวคารากานะ (โดยทั่วไปฮิรางานะจะใช้บรรยายเสียงญี่ปุ่นตรงข้ามกับคารางานะที่ใช้บรรยายเสียงต่างประเทศ) สมาชิกผมสีดำ เท่านั้นที่เหมาะสมจะอยู่ในชุดญี่ปุ่นโบราณแบบนี้ " (เลยเข้าใจเลยว่าทำไม ไม่มีโซโล ^^)

รูปต่อไปครับ ผมไม่รู้จักคนในรูปเลย ถ้าใครรู้จักฝากเพิ่มเติมด้วย ^^"

เข้าสู่ช่วงเกาะแห่งน้ำ "Water Seven"

เป็นช่วงกลางปี 2004 แล้ว

มาซักผ้ากันเถอะ (สังเกตว่ามีคนอู้งานอยู่สามคน (= ="))

ภาพนี้โอดะบรรยายไว้อีกว่า (แปลแบบ snakeๆ fishๆ) "นี่เป็นภาพที่ผมวาดมาจากที่ผู้อ่านร้องขอมาครับ.. เพราะในเมื่อเรามีรถไฟบนทะเลแล้ว เราก็ต้องมีเหนือกว่านั้น นั่นคือ รถไฟลอยฟ้า (ไม่ใช่ BTS นะ ) จินตนาการของเด็กนี่มันสุดยอดจริงๆ มันเฉียดคำว่าเพ้อฝันไปแล้ว แต่ภาพนี้ มันสอนอะไรหลายๆ อย่าง และเป้นประสบการณ์ที่ดีของผมจริงๆ "

วาดฝันน้อยๆ กับลูฟี่

เข้าสู่ช่วงจุดเปลี่ยนจุดหนึ่งของกลุ่มหมวกฟาง เมื่อมิตรภาพมีอันต้องเดินสวนทางกัน เพราะอารมณ์นำพา ผมชอบช่วงนี้นะ มันเป็นจุดที่ทำให้ลูฟี่โตขึ้นมามากจริงๆ อีกจุดนึงเลย

เป็นช่วง เดือน 7 ถึงเดือน 9 พุ่งผ่านหน้าร้อนของคนญี่ปุ่น (บ้านเราน้ำท่วม = =" )นั่นเอง

ลิงชิงบอลบนหลังปลา น่าเล่นมากมาย #27 เป็นหวัดครับน้องปอนด์ เมื่อคืนตากฝนทำมิวสิค = ="

เข้าสู่ปลายปี 2004 กับช่วงศึกใหญ่กับเครือเจริญโภคภัณฑ์ 9

เข้าเดือน 11

ช่วงนี้ มีอาร์ทเวิร์คเดียว สงสัยแกจะยุ่ง

เข้าปี 05 ครับ

กับประวัติศาตร์แสนเศร้าของทางรถไฟบนน้ำ

Merry Christmast ^^

พร้อมหน้าพร้อมตา แชะ!!

ศึกเขาชนไก่

ดู อ แกจะชอบวาดลูฟี่กับคำว่าวันพีซ

อ โอดะ บรรยายรูปนี้ไว้ว่า "ผมมีความรู้สึกว่ากระดาษแนวนอนไม่เคยให้พื้นที่พอจะให้ผมวาดยีราฟยืนได้เลย ผมก็เลยคิดว่า ผมจะลองวาดเค้ายืดคอในแนวนอนตรงๆ ตอนที่อยู่ในลักษณะนี้ มันก็จะเป็นไปได้ว่าเค้าจะจ้องมองหนังสือ "หนังยีราฟ" ที่นามิอ่านอยู่พอดี หลังจากนั้น อะไรจะเกิดขึ้นละ... ยีราฟก็จะเผ่นป่าราบหายไปเลย ... เป็นช่วงเข้าสู่การผจญภัยในวอเตอร์เซเว่นนะคร้าบบบ" อ แกก็คิดไปได้ = ="

จบแล้วครับผม (^^)

เดวต่อภาคสอง

เข้าสู้ช่วงฤดูใบไม้ผลิของที่นั่น กับ ศึกเอนิเอสล็อบบี้

มาพร้อมกับการเปิดตัวของ เจ้าแห่งการซุ่มยิง "โซเงคิง"

อ โอดะ บรรยายไว้ว่า "นี่คือราชันย์ฮิปโป!! กลุ่มหมวกฟางกำลังถูกจ้องจะเป็นอาหารมื้อเย็น!! ทุกคนพร้อมทำศึก!! โรบินกับชอปเปอร์แค่มาดู สองคนนั้นเลยไม่ได้ไปใกล้เท่าสิ่งประดิษฐ์บินได้อันใหม่ของอุซุป "อุซุป แฟลช ไรเดอร์" ที่ร่อนลงมาจากบนยอดเขา!! นามิ : "ไปทางซ้ายอีกหน่อยซี่!!" ฮิปโป : "หว่ามมมมมม" อุซุป : "หลีกป๊ายยยยย" ลูฟี่ : "ลุยกันเล้ยยยย" หลังจากนั้นตอนเย็น ลองเดากันดูสิว่าเค้าจะมีอะไรกินกันมื้อเย็น " (^^")

แหย่!!!!!

กลางปี 2005 แล้วครับ

ศึกกลางรถไฟ

เกิดมาลุย!!

อ โอดะบรรยายไว้ว่า "กลุ่มคณะกบประสานเสียงจาก โทเกนโนะชายา มันช่างน่ารักจริงๆ ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา เหล่าชายฉกรรจ์ยืนรอผู้ท้าดวลอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ "เมื่อการประลองสิ้นสุด มาดิ่มน้ำชากันเถอะ" เสียงผู้บรรยายฉากกล่าวออกมา นามิ ผู้สั่งน้ำชาไป 5 ถ้วยและดังโงะ 5 ไม้ เธอเชื่อมั่นในตัวพลพรรคว่าทุกคนจะมีชีวิตรอดกลับมาจากการประลองทุกคน ... แต่ดังโงะห้าไม้ ... จะพอเหรอ!?"