วันศุกร์ที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2556

อัพเดทเคิ้บ~

..เดี้ยงส่งท้ายปียันตอนนี้ หลังจากไข่ดันหายแล้วก็เดินไม่ได้..

คือ วันนึงตอนที่กำลังเดินๆอยู่ดีๆ หยิบนู่นนี่นั่นเสร็จแล้วตั้งใจจะเดินกลับไปที่ห้อง

ใจน่ะไปแล้ว.. แต่จู่ๆมันก็วูบ.. รู้สึกตกใจ.. เอ๊ะ.. เห.. นั่งงงอยู่กับพื้น.. เกิดอะไรขึ้น?

อยู่ๆก็ลงมาพับเพียบกับพื้นซะงั้น ขาเหมือนไม่มีแรง พอลุกกระดูกช่วงเขาก็ลั่นก๊อก ขยับไม่ได้ ต้องยืนเกาะอะไรนิ่งๆสักพักใหญ่ จะร้องเรียกก็ไม่ได้มันเหมือนกำลังตกใจ(ภาษาเกมส์เรียกว่าอิชั้นติดStunไปแล้ว)..


หลังจากวันนั้น ถัดมาอีกไม่กี่วันก็ล้มอีกทีนี้ก็ยังคิดว่าเป็นเอฟเฟคยาที่รักษาไข่ดันหรือเปล่า มันเกี่ยวกับกล้ามเนื้ออะไรนี่รึเปล่านะ ก็เลยพยายามจะขยับเขยื้อนช้าๆ ให้ช้าๆกว่าเดิมแล้วกัน.. รอบนี้เดี้ยงไปอีกหลายอาทิตย์.. อะไรที่ทาบทามมางานเงินและรายได้ ทุกอย่างหายวับ..

เห้อ .. ทรมานใจ..

ยิ่งนอนเฉยๆ เรื่องที่ทำให้ต้องคิดมากก็เข้ามาเยอะแยะเต็มหัวไปหมด..

หลังจากเริ่มเดินๆได้บ้างแล้วมา2วัน ขยับอะไรคล่องขึ้น
แต่พยายามท่องในหัวเสมอว่าทำให้ช้าๆ ช้าๆ ช้าๆ

ล่าสุด.. ก้มๆเงยๆอยู่ดีๆ หัวเข่าเหมือนบิด
ทำให้เสียการทรงตัวจังหวะที่กำลังลุก แล้วก็เลือกที่ล้มไม่ได้ด้วย 
ล้มไปข้างหน้าเจอกล่องอุปกรณ์ได้เลือดแน่ แต่มันเร็วมากและคิดอะไรไม่ได้ทัน
แต่ที่สำคัญคือแม่งโคตรเจ็บมากกว่ารอบก่อน 
รอบนี้เลยมีเสียง"จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก"โหยหวนยันปากซอย~~~*

(อธิบายเว่อร์เข้าว่าเพราะแค่อยากจะบอกว่าปกติเจ็บตัวยังไงก็ไม่ค่อยแหกปากไง พอแหกปากทีแห่กันมาหมด.. ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เป็นเรื่องแล้วโดนมองว่าสำออยหรอก ไม่อยากโดนสมเพชทางสายตาเหมือนก๊าน แต่กรูเจ็บโว้ยยยยยยยยยยยย)โชคยังดีนะ หาที่เกาะไว้ทันแต่ตอนนั้นอิชั้น.. เงิบ.. เอ่อ..ไม่คิดว่า.. จะกลับมาเป็นอีกทั้งที่ระวังแล้ว รักษาตัวดีแล้ว พยายามทายา แล้วก็กายภาพบำบัด ทำไม..มันเป็นอีกอ่ะ 

วันนั้นมะม้าตกใจมากกว่าชั้นอีก ตอนนั้นเดินไม่ได้ ได้แต่ยืนนิ่งๆร้องไห้ 
ส่วนพ่ออะ -.-" ก็แสดงออกแบบเดิม.. ด่า ด่า ด่า บ่น บ่น บ่น
...แต่ไปหายาประคบร้อน ประคบเย็นให้..
ขาเลยหายดีกว่าที่ชั้นนั่งรักษางูๆปลาๆสองรอบก่อนซะอีก..
มะม้าก็ถามตลอดเวลา เช็คอาการตลอด.. แต่ปะป๊าจะเป็นแบบมอง สังเกตุดู ไม่ถามอะ
ถึงจะน้อยใจยังไง แต่ชั้นก้ไม่ได้สำออยอะ พ่อก็รู้ว่าปกติจะเลี้ยงมาแบบลูกผู้ชาย เจ็บโคดๆบางทีก็ไม่ร้องออกมาด้วยซ้ำ แต่ที่ร้องออกมาพ่อก็คงตกใจเหมือนกันอะมั้งนะ บรรยายไม่ถูกเลย หัวเข่าเหมือนรุ่งริ่งแล้วก็เจ็บมากได้แต่นั่งร้องไห้เป็นชั่วโมงๆ อาจจะเพราะตกใจ..ละมั้ง..


สรุปหมอและมิวก็พูดว่าให้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการเดิน นั่ง ยืน เดินให้หมด เพราะไอ้ที่เราทำทุกวันน่ะมันเสี่ยงกับการเป็นหมอนรองรองกระดูกทับเส้นประสาทมาก แล้วโรคนี้มันมีหลายLevel ความเจ็บปวดมันจะแตกต่างกันไป แต่ถ้าได้เป็นซีกนึงแล้ว.. มันจะเป็นทั้งซีกเลย อย่างตอนนี้ จะปวดร้าวซีกขวาไปหมด คอ แขน เข่าช่วงปลายปีที่แล้วเหมือนเป็นอัมพฤกษ์ซีกซ้าย แต่ค่อยๆรักษาตัวแล้วมันก็เหลือแค่ชาปลายมือนิ้วนางกะนิ้วก้อยเท่านั้นที่ยังไม่รับรู้.. หายไวไวทีเฮอะ..


ถ้าอิชั้นม่องไปช่วยทำบุญส่งบัวลอยกะข้าวหมูแดงมาให้นู๋ด้วยนะ  ธุคะ 
GT


ปล2.  เหงาอะนั่งๆนอนๆ มือถือรุ่นใหม่ซะเปล่าศูนย์แง่งก็เอาไปซ่อมเป็นชาติ...เลย..กลับไปติด dragon story อีกแล้ว แต่เล่นกะคอมนะ (ใช้โปรทำคอมให้เป็นแอนดรอยไงละ ง่ายๆแค่โหลด Bluestacksเพื่อนหลายคนลงบลูแต่เล่นไม่ได้.. ลองดูให้ดีก่อนโหลดมันจะมีรุ่นของ Win XP/7/8 ลองเข้า Forum ไปเช็ค Version ด้วยนะ  ถ้าไงไว้วันหลังเอาเกมส์ที่เล่นๆมาโพสแบ่งปันกันเล่นน่อ ไปละ นั่งนานบ่ได้ (- -)/