ช่วงนี้ยุ่งกับหลายๆเรื่องเลย~
3 เดือนที่ผ่านมาเคลียเรื่องงานเรื่องเรียนเรื่องเงินเรื่องโอนย้ายเรื่องหมอเรื่องนัดสัมภาษณ์เรื่องสมัครงานเรื่องผ่าตัดเรื่องลงทุนเรื่องนู้นนี่นั่นพร้อมๆกัน พวก"ปัญหา"บทจะมาก็มายังกับพายุไม่ทันได้ตั้งตัวก็โถมมาซัดซะรอบด้าน ได้แต่ค่อยๆแก้ไปทีละปัญหาเท่าที่ทำได้ เรื่องเครียดเรื่องแรกโชคดีที่ได้หมอประจำตัวให้คำปรึกษา มีจังหวะดีๆที่ทำให้ตัดสินใจ จู่ๆก็เจอหมอโรงพยาบาลนึงแนะนำให้ผ่าตัดเพราะอายุเท่านี้กระดูกเข้าที่แล้วทำได้ แต่เขาไม่ได้ตรวจอะไรเราเลย ถามแค่แพ้ยาไหมแค่นั้น พอถามว่าเป็นโรคหอบ ภูมิแพ้ ทางเดินหายใจทำได้แน่เหรอคะ เขาก็คอนเฟิร์มว่าได้แน่เพราะมีคนไข้ที่เป็นโรคนี้ผ่าตัดแล้วก็อาการดีขึ้น ก็เลยกลับมาปรึกษากันกับคนรอบตัว แม่บอกเจ็บตัวทั้งทีก็อยากปรึกษาหมอว่าอยากให้ผ่าตัดขูดพังผืดที่โพรงจมูกและเสริมจมูกไปด้วยเลย เพราะมันเบี้ยวหรือเปล่าไม่รู้ว่าเรารู้สึกคัดๆจมูกเวลาแพ้อากาศจัดๆมันจะหายใจไม่ออกอยู่ช่วงนึง ต้องคอยยกจมูกช่วงนั้นบ่อยๆ แม่ก็เลยสงสารเผื่อว่ามันจะช่วยแก้ปัญหาได้
อย่างที่เคยบอกว่าโดนไป10เข็มก็ยังไม่ชาที่หาหมอฟันในครั้งก่อนอะ ยังกับรักษากันสดๆเจ็บสุดๆปวดหัวมากมายกลับบ้านถึงจะชาาาาหูดับตับไหม้ไปนานแสนนาน เลยเข็ดขี้อ่อนขี้แก่ไปเลยละคะ ถ้าจะผ่าก็ขอสลบไปเลย ข้าน้อยไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว.. บางคนเขาทำแล้วหายถือว่าโชคดีมากเลย เคยไปอ่านตามบอร์ดที่เขามาแชร์ข้อมูล แต่สำหรับคนเป็นโรคแบบนี้จะมีความเสี่ยงเป็นเจ้าหญิงนิทรามากกว่าคนไข้โรคอื่นๆ 1% เจ๊สุดเลิฟถามข้าน้อยว่า"1%แกคิดว่าควรเสี่ยงมั้ยละถ้าแกต้องตาย" ข้าน้อยก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง เอาคำถามของเจ๊ไปถามเพื่อนๆบ้างก็ว่าคุ้มบ้างก็ว่าไม่คุ้ม นั่งคิดไม่ตกอยู่นาน มีทางเดียวที่ดีที่สุดสำหรับโรคของข้าน้อยคือการฉีดยาชาเท่านั้น ซึ่งข้าน้อยก็รับไม่ได้
เรื่องที่เครียดรองลงมาก็เรื่องอนาคตตัวเอง.. เดิมทีการทำงานกรุงเทพ รับจ๊อบนู้นนี่นั่นสบายๆอยู่บ้านมันก็ดี แต่พอตอนนี้ต้องย้ายบ้าน ซึ่งพ่อกับแม่ลงหลักปักฐานที่เพชรบุรี บ้านก็ยังสร้างไม่เสร็จ แต่ต้องย้ายของให้เสร็จภายในสิ้นเดือนนี้ ..ปัญหาก็คือ..ความเป็นลูกสาวคนเดียว.. พ่อแม่จะห่วงเป็นพิเศษ พ่อจะเลี้ยงข้าน้อยแบบลูกผู้ชายมาตั้งแต่เด็กๆ..แล้วบางเรื่องพ่อจะรู้ว่าควรจะทำให้ข้าน้อยคิดได้ยังไงด้วยการให้เก็บกลับไปคิดพิจารณาตัดสินใจเอาเอง.. ซึ่งถ้าข้าน้อยตีโจทย์แตก พ่อก็จะเฉยๆไม่พูดอะไร แต่ข้าน้อยแอบภูมิใจเวลาแม่หรือญาติทางพ่อมาบอกทีหลังว่าพ่อเขาภูมิใจตัวเรานะ ในสิ่งที่ข้าน้อยตัดสินใจทำ พ่อไม่เคยชมต่อหน้าเลยแล้วก็ไม่เคยกอดไม่เคยหอมเหมือนพ่อคนอื่น แต่ข้าน้อยก็รู้ว่าพ่อแม่รักข้าน้อยที่สุด รางวัลของการมีชีวิตอยู่ของข้าน้อยทุกวันนี้คือรักแท้ที่ไม่ต้องตามหาอีกแล้ว.. แต่..ณ วันนี้ พ่อกับแม่จะไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่เพชรบุรี อากาศดีๆ ธรรมชาติรอบด้าน ซึ่งเป็นสาเหตุให้พ่อเอ่ยปากว่าให้หางานแล้วใช้ชีวิตอยู่กรุงเทพ เอาตัวรอดให้ได้ โดยที่ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่หรือส่งเงินให้พ่อแม่ ถ้าทำไม่ได้ค่อยตามไปอยู่เพชรฯ ...ตอนหางานได้ก็ต้องหาที่อยู่ เพิ่งจะรู้ว่า..การใช้ชีวิตอยู่คนเดียวเนี่ย... ค่าที่พักค่าน้ำค่าไฟค่าโทค่าเน็ตค่าอาหารค่าเดินทาง รวมๆก็คือเงินเดือนทั้งเดือนละ.. วันหยุดจะมีแรงที่ไหนไปหาพ่อแม่ที่เพชรฯ งานบ้านซักผ้าฯลฯ คิดแล้ว..เครียด.. ถึงข้าน้อยจะไม่ใช่คนเที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่เล่นการพนัน ไม่สูบบุหรี่ แต่ยังไงก็ต้องหาหมอฟันดัดฟันเหลืออีกปีกว่า หมอประจำตัวอีก ยังไงก็ต้องคิดเรื่องค่าใช้จ่าย เดือนๆจะรอดมั้ยก็ไม่รู้ ถ้าการใช้ชีวิตกรุงเทพแล้วต้องให้พ่อแม่ส่งเงินมาให้ รับไม่ได้หรอก อยากเลี้ยงดูพ่อแม่ เราต้องส่งเงินให้ท่านถึงจะถูก ..ถ้าเป็นแบบนี้.. ก็ตัดสินใจ ไปตายดาบหน้าดีกว่า! ยกเลิกงานในกรุงเทพทุกงาน ไปหางานที่หัวหินไม่ก็เพชรฯเอาละกัน อย่างน้อย ค่าใช้จ่ายก็ถุกกว่า อากาศก็ดี รถก็ไม่ติด เงินจะมากจะน้อยยังไงก็เหลือกินเหลือเก็บ บ้านก็ไม่ต้องเช่า ได้เจอพ่อกับแม่ทุกวันอีกต่างหาก แล้วข้าน้อยก็ตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตของตัวเองได้ซะที
ส่วนงานตอนนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจไปสมัครซักที่ ต้องรอบ้านเสร็จก่อน ได้ทะเบียนบ้าน ได้เอกสารครบแล้วค่อยหางานอีกที มีแต่เพื่อนลุ้นว่าทำหัวหินเลย ฝรั่งเยอะ หน้าตาแบบแกน่าจะได้สามีฝรั่งกันทุกนาง น่าเตะจริงๆ.... เอาเหอะ..ยังไงทำงานกับมนุษย์พ่อเคยบอกว่ายังไงมันก็ต้องเจอปัญหาไม่รู้จักจบรู้จักสิ้น เห็นตัวอย่างคนอื่นมานักต่อนักก็จำเป็นบทเรียนสอนตัวเองไว้ ถึงการทำงานบ้าน มีกิจการครอบครัวมันจะดี แต่ตอนนี้วัยของเราพ่อก็อยากให้ไปพบปะผู้คน เจอเพื่อนร่วมงาน เจอนิสัยมนุษย์ที่เราต้องเรียนรู้อีกเยอะในสังคมข้างนอก ดีเลวปะปน .. มันจะสอนชีวิตของเรา
จริงอยู่ อยู่บ้านมันเซฟตัวเอง ไม่ต้องเจอมนุษย์มลพิษ ไม่ต้องเจอคนโรคจิตไม่ปกติ คนโกง คนเลว คนบ้า แต่ที่น่ากลัวก็พวกชอบเอาเปรียบและพวกขี้อิจฉาอะ แต่ถ้าพ่อแม่ตายไปเราจะอยู่ยังไง พ่อเลยอยากให้ไปเป็นขี้ข้าดูก่อน เรียนรู้โลกดูก่อน มันไม่มีอะไรเสียหาย.. ด้วยเหตุฉะนี้.. ข้าน้อยเลยยอมแพ้เหตุผลทั้งหมดของพ่อ.. อยากให้ลูกไปเป็นขี้ข้า..งานอะไรก็ได้ ข้าน้อยไม่เลือกงานเลย ตอนเลือกงานมาถามความคิดเห็นพ่อกับแม่ มีหลายอย่างที่ขำๆ
อย่างตอนคิดจะขับTaxiนะ เราเป็นผู้หญิงพ่อแม่ก็กลัว แต่มันรายได้ดีนะ แล้วถ้าได้ลูกค้าประจำเป็นผู้หญิงด้วยกันละ ขับ3วันฟรี1วันก็มีนะ อุตส่าห์หาข้อมูลมาเยอะแยะ พ่อแม่ก็ออกเสียงNO! ..จบ..
ทีนี้ก็เจองาน"แม่บ้าน"คนใช้เดี๋ยวนี้หายากคะ คนทำงานกรุงเทพไม่มีเวลาดูแลบ้านดูแลลูกดูแลคนแก่ โห..งานถนัดเลย..ดูแลอาม่าอากงก็ทำมาละเช็ดขี้เยี่ยวไหวแน่นอน ถ้าไม่อ้วนไปก็น่าจะพยุงไปอาบน้ำได้ไม่ยาก แต่พ่อแม่ก็NO!อีก.. กลัวไปเจอคนโรคจิต..เวรกรรม!!! งานแม่บ้านเดี๋ยวนี้เงินดีนะเว้ยเฮ้ย พวกต่างด้าวมาทำได้เท่าป.ตรีอะขอบอก ยิ่งคนแก่ดูแลตัวเองไม่ได้อัพไป2หมื่นเลยก็มี บางบ้างก็ให้ที่พักกินอยู่พร้อม พ่อแม่ก็โนๆๆๆๆๆๆ...จบ...
ชักเซ็ง..เปิดร้านเน็ต เช่าร้านริมถนนใกล้โรงเรียนมาลงทุนดีมั้ย นู้นนี่นั่น พ่อแม่ก็โนอีก บอกว่ามีแต่ผู้ชายแถมเปิด24ชั่วโมงอันตราย จะดูแลตัวเองยังไง ฯลฯ ...อดอีก..
สรุป..อยากให้เป็นขี้ข้าแบบไหนเนี่ย.. นั่นก้ไม่ดี นี่ก้ไม่ได้.. ปวดตับจับใจ..ไว้ค่อยคิดอีกทีเมื่อได้บ้านใหม่เสร็จเรียบร้อย ไม่เลือกงานยังไงก็คงมีงานให้ได้ทำนั่นละ ขอให้เจอผู้ร่วมงานและเจ้านายดีๆก็พอ ตอนนี้ขับรถไปกรุงเทพหัวหินหลายรอบจนแม่เริ่มชินฝีมือแล้ว ไว้คืบหน้าอะไรยังไงจะอัพเดทอีกที เอาใจช่วยข้าน้อยด้วยนะคุณเพื่อน บ้านใหม่อัพเดทให้ดูคร่าวๆข้างล่าง ไว้มาเที่ยวบ้านได้นะ ไว้เจอกัน ถ้าบ้านใหม่ติดเน็ตแล้วอะนะ ช่วงนี้ติดต่อทางLineอย่างเดียวเลย กดเกมส์มือถือเล่นตลอด ชิลเกิ๊นนน.. ตอนนี้ทรุยเข้าไม่ถึง! คงต้องดูว่า 3BB กะ ToT อะไรจะล่มน้อยกว่ากัน.. จะแรงเท่าเคเบิ้ลเปล่าอะ .. ไว้คิดอีกที ไปเก็บของต่อละ รักพวกเมิ้งทุกตัวเลย รักษาสุขภาพกันด้วย อย่ารีบตายแล้วก็ส่งข่าวมาหากันด้วย ไอดีประจำตัวทักมาในไลน์เอา แล้วเจอกันนะจ้ะ ขอให้พระคุ้มครอง / GT
เอิ่ม..ดุกย่าง ดุกฟู..ตัวยังไม่ใหญ่ขนาดนี้เลย เห็นละกินไม่ลง..
พม่าฝั่งนี้ด้านหน้า ลมเข้าบ้านดีมากมาย ส่วนแนวโครงการณ์รถไฟความเร็วสูงอยู่ด้านหลัง
ขอบคุณพี่ๆคนงานที่ช่วยสร้างบ้านให้พ่อแม่ลูกได้ซุกหัวนอนเจ้าคะ
